Polskie poznawanie świata
Maria Ludwika Bernhard
Maria Ludwika Bernhard
Urodziła się w 1908 roku w Łodzi. W roku 1930 ukończyła gimnazjum w Warszawie i rozpoczęła studia w zakresie historii sztuki i archeologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim. Była jedną z pierwszych studentek prof. Kazimierza Michałowskiego. A po skończonych studiach została asystentką w kierowanej przez niego Katedrze Archeologii Klasycznej.
W latach 1937-1938 dzięki stypendium uzyskanemu od rządu francuskiego studiowała w École Française d'Athènes, gdzie opracowywała stemple na amforach z wyspy Delos. Studia nad stemplami kontynuowała we Włoszech, gdzie udała się w roku 1938 na stypendium ufundowane przez Narodową Fundację Kultury. Równocześnie, pod kierunkiem prof. Michałowskiego, pracowała nad swoja rozprawą doktorską, aby w 1939 roku uzyskać tytuł doktora. W międzyczasie wzięła również udział w kierowanej przez Bernarda Bruyére’a a następnie prof. Michałowskiego misji archeologicznej w egipskim Edfu a po powrocie pomagała w organizowaniu Galerii Sztuki Starożytnej w Muzeum Narodowym w Warszawie, bazującej głównie na zabytkach pozyskanych w trakcie wykopalisk, w których uczestniczyła. W trakcie II wojny światowej organizowała tajne nauczanie, czynnie uczestniczyła również w ratowaniu narodowego dziedzictwa kultury, zarówno na Uniwersytecie Warszawskim jak i w Muzeum Narodowym. Po wojnie powróciła do nauczania na Uniwersytecie oraz do pracy w Muzeum Narodowym, gdzie do roku 1962 była kuratorem Galerii Sztuki Starożytnej. W 1954 roku rozpoczęła kierowanie Katedrą Archeologii Klasycznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W okresie powojennym organizowała i aktywnie uczestniczyła w akcji poszukiwania i sprowadzania do kraju zaginionych w trakcie wojny dzieł sztuki. W „teren”, czyli do pracy wykopaliskowej, powróciła w 1956 roku, kiedy to wspólnie z prof. Michałowskim wzięła udział w badaniach Myrmekionu, greckiej kolonii na Krymie. Dwa lata później podjęła się po raz pierwszy kierowania pracami wykopaliskowymi, również na Krymie, w Kalos Limen. W 1959 roku wraz z prof. Michałowskim rozpoczęła tworzenie Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej w Kairze. W 1967 kierowała polską misją badawczą w syryjskiej Palmyrze. Przez cały okres kariery naukowej jej głównym przedmiotem zainteresowania pozostawała sztuka grecka, głownie greckie malarstwo wazowe. Rezultatem tego zainteresowania było m.in. opublikowanie kolekcji waz greckich znajdujących się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Maria Ludwika Bernhard była autorką wielu publikacji naukowych i popularno-naukowych dotyczących sztuki greckiej. Pracą naukową zajmowała się niestrudzenie aż do śmierci w 1998 roku.