Polskie poznawanie świata

Tworzenie naukowej antropologii

Zobacz także Liga morska i kolonialna

Tworzenie naukowej antropologii


Wraz z rozwojem systematycznej refleksji antropologicznej pod koniec XIX i na początku XX w. rozwija się także antropologia naukowa inspirowana działalnością misyjną.


Jednym z jej pierwszych, najwybitniejszych przedstawicieli jest ze strony protestanckiej Maurice Leenhardt, francuski pastor i etnolog zajmujący się m. in. społecznościami Kanaków w Nowej Kaledonii, założyciel Musée de l'Homme w Paryżu. Duże zasługi dla antropologii ma także duchowny anglikański Robert Henry Codrington, badacz Melanezji. W Afryce liczbą i jakością swoich prac wyróżniał się metodysta Edwin William Smith. Po stronie katolickiej wybitnym przedstawicielem naukowej antropologii jest Wilhelm Schmidt, werbista, twórca własnej teorii rozwoju kultury oraz teorii monoteizmu pierwotnego. W swoich badaniach opierał się konsekwentnie na wypracowanej przez Ftitza Grabnera metodzie kulturowohistorycznej, co przyczyniło się do znacznego upowszechnienia kierunku historycznego w etnologii europejskiej. Wykazywał on bogactwo kultur ludów pierwotnych, chcąc przywrócić im poczucie wartości i godności. W naukowej działalności organizacyjnej zasłużył się jako założyciel i wieloletni wydawca czasopisma „Anthropos” (1906-), a następnie Instytutu Anthropos (1931)’ mającego wielki wkład w badania lingwistyczne, etnologiczne i religioznawcze. Do jego uczniów i współpracowników należał Paweł Joachim Schebesta, zasłużony badacz kultur Pigmejów kongijskich. 

Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.