Polskie poznawanie świata

Funkcjonalizm

Funkcjonalizm

Malinowski badając kultury rdzenne Pacyfiku, przede wszystkim Wyspy Triobriandzkie w latach 1914-1920, określił całkiem nowy model antropologiczny nazwany funkcjonalizmem. Według niego, kultura stanowi niepodzielną całość, zawierającą ściśle ze sobą powiązane elementy, które należy analizować w ogólnym kontekście.

 

Jego poglądy rażąco kłóciły się z postulowanymi przez ówczesnych uczonych badaniami poszczególnych elementów kultury, bez uwzględniania szerszego kontekstu. Malinowski uważał kulturę za spójny system służący zaspokajaniu ludzkich potrzeb, którymi są warunki wynikające z biologii człowieka i układu kulturowego, w którym funkcjonuje tak aby przetrwać jako jednostka żyjąca w grupie.

Rozróżnił podział na potrzeby pierwotne i wtórne. Pierwotne to te, które są niezbędne do utrzymania organizmu przy życiu. Wtórne natomiast są elementem natury społecznej, atrybutem funkcjonowania grupy. Według Malinowskiego, społeczności organizują instytucje, dzięki którym ludzie zaspokajają swoje potrzeby. Jedne z nich odpowiadają za zaopatrywanie społeczności w żywność, warunkują istnienie małżeństwa i przedłużenie gatunku a inne za przestrzeganie norm prawnych, wychowawczych i politycznych w celu organizacji życia społeczności.

Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.