Polskie poznawanie świata

Profesor Michał Kobusiewicz

Zobacz także Starożytny Egipt - życie codzienne

Profesor Michał Kobusiewicz

Rekonesans archeologiczny, 1966 rok, pierwszy od prawej mgr Michał Kobusiewicz (fot. Andrzej Prinke, Archiwum MAP, http://www.muzarp.poznan.pl/muzeum/prof-lech-krzyzaniak/galeria-wg-tematow/rekonesans-archeologicz

Urodził się 8 października 1939 roku w Radomsku. Jego ojciec Aleksander, podporucznik rezerwy Wojska Polskiego, został zamordowany w Katyniu. W 1957 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

 

Tytuł magistra archeologii otrzymał w 1962 roku pisząc pracę pod opieką prof. Wojciecha Kóčki. Rozprawę doktorską obronił w 1968 roku (promotorem był prof. Wojciech Kóčka, a także prof. Waldemar Chmielewski). W 1975 roku w Polskiej Akademii Nauk uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie archeologii na podstawie książki poświęconej prahistorii północno-wschodniej Afryki. W 1992 roku został uhonorowany tytułem profesora nauk humanistycznych przez prezydenta Lecha Wałęsę.

Od drugiego roku studiów (1959 rok) pracował w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu. W 1965 roku przeniósł się do Polskiej Akademii Nauk, gdzie pracował aż do emerytury. Odchodząc zajmował stanowisk kierownika Instytutu Archeologii i Etnologii PAN, oddziału w Poznaniu, które piastował od 1982 roku.

Jednak to rok 1967 był bardzo ważnym momentem w życiu Michała Kobusiewicza. Wyjechał wtedy po raz pierwszy na badania do Afryki. Wszedł w skład międzynarodowego zespołu Combined Prehistoric Expedition i uczestniczył w pracach archeologicznych w Sudanie. Od tamtego czasu regularnie zaczął wyjeżdżać na Czarny Ląd, głównie do Egiptu i Sudanu, jednak nie tylko. Uczestniczył także w badaniach w Botswanie i Tanzanii. Poszerzając swoje horyzonty badawcze dotarł aż do Libanu i Stanów Zjednoczonych. Wraz z Lechem Krzyżaniakiem pracował w Kadero (Sudan), Kom el-Hisn i Minshat Abu Omar (Egipt). Przez cały ten czas uczestniczył w Combined Prehistoric Expedition stając się współautorem niesamowitych odkryć naukowych jakimi były i są konstrukcje megalityczne w Nabta Playa (południowo-zachodni Egipt) czy cmentarzyska w Gebel Ramlah (Pustynia Zachodnia). Po śmierci Lecha Krzyżaniaka przejął kierownictwo nad badaniami sztuki naskalnej w Oazie Dachla w Egipcie. W ostatnich latach Michał Kobusiewicz uczestniczył w pracach archeologicznych w Bir Nurayet (północno-wschodni Sudan), kierowanych już przez jego ucznia dr Przemysława Bobrowskiego.

Oaza Dachla (Egipt). Sezon badawczy 2000. Prace gabinetowe. Od lewej: prof. Lech Krzyżaniak i prof. Michał Kobusiewicz (Archiwum MAP, http://www.muzarp.poznan.pl/muzeum/prof-lech-krzyzaniak/galeria-wg-tematow/rekonesans-archeologiczny/)

Jest światowej klasy ekspertem specjalizujący się w badaniach materiałów krzemiennych i kamiennych używanych przez ludzi w prahistorii. To unikatowe doświadczenie pozwoliło mu na realizację transatlantyckiego projektu porównania społeczności żyjących w epoce kamienia na dwóch kontynentach – Europy i Ameryki Północnej, gdzie badania afrykańskie stanowiły tło głównych rozważań. Partnerem ośrodka poznańskiego w tych badaniach było Iowa State University w Ames, w stanie Iowa.

Jest autorem ponad 200 tekstów, które ukazały się w polskich i międzynarodowych publikacjach naukowych i popularno-naukowych. Wraz z Lechem Krzyżaniakiem byli organizatorami Międzynarodowej Komisji Prahistorii Północno-Wschodniej Afryki, której pierwsze spotkanie miało miejsce w 1980 roku i od tamtego czas co 4 lata odbywają się kolejne, a każde z nich wieńczone było publikacją najnowszych badań. Był przewodniczącym Rady Naukowej Muzeum Archeologicznego w Poznaniu. Zasiadał w licznych komisjach wyznaczających kierunek badań ogólnopolskich i międzynarodowych na przykład: był członkiem Rady Wydziału Historycznego Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu lub Komitetu Stałego Międzynarodowej Unii Nauk Pra- i Protohistorycznych (UISPP) oraz wiele innych.

Dzięki działalności dydaktycznej prowadzonej na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu i otwartości na współpracę wzbudził w wielu młodych adeptach archeologii zainteresowanie badaniami w Afryce. Grono to cały czas się powiększa, a niektórzy z nich prowadzą z sukcesami swoje projekty i ekspedycje. Taka postawa Michała Kobusiewicza sprawiła, że obecnie ośrodek poznański słynie z osiągnięć w zakresie prahistorii północno-wschodniej Afryki. Jednak Profesor nie ogranicza się do wspierania badań nad najstarszymi dziejami ludzkości, w ostatnich latach, kiedy na Uniwersytecie Adama Mickiewicza powstał projekt Fortece Sudanu, którego celem było rozpoznanie średniowiecznych twierdz w dolinie Nilu Środkowego, Michał Kobusiewicz gorąco wspierał działania prowadzące do realizacji tej ekspedycji.

 

Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.