Biogram
Benedykt Dybowski (30.04.1833, Adamaryn k/Mińska, obecnie Białoruś – 30.01.1930, Lwów, obecnie Ukraina). Zoolog, wieloletni zesłaniec, badacz fauny Bajkału, twórca współczesnej polskiej limnologii, lekarz i obrońca rdzennej ludności Kamczatki i Wysp Komandorskich, profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.
Benedykt Dybowski urodził się i wychowany został w patriotycznej polskiej rodzinie. Od wczesnych lat zdradzał zamiłowanie do świata przyrody, które przełożyło się na studia w zakresie przyrody i medycyny w Dorpacie (obecnie Tartu w Estonii), we Wrocławiu oraz w Berlinie. Aresztowany za udział w Powstaniu Styczniowym 1863 roku, został skazany na 14 lat katorgi na Syberii, na terenach Daurii (Kraju Zabajkalskiego). Osiadł w obozie nad rzeką Ingodą, w bliskości Gór Jabłonowych, gdzie prowadził badania o charakterze antropologicznym oraz obserwacje etnograficzne wśród zamieszkujących te tereny Buriatów.
Po kilku latach został przeniesiony nad Bajkał, gdzie dokonał ważnych odkryć związanych z fauną najgłębszego jeziora na świecie. Pomimo oficjalnego statusu zesłańca, począwszy od 1869 roku, Dybowski uczestniczył w kilku rosyjskich wyprawach naukowo – badawczych w głąb Kraju Ussuryjskiego, na tereny wzdłuż Amuru, na Sachalin, a ponadto nad rzekę Arguń, do tajgi mandżurskiej. W 1877 roku, po 12 latach zesłania, Benedykt Dybowski uzyskał zgodę na powrót do Warszawy. W kraju przebywał niespełna rok, planując wielką ekspedycję badawczą na Kamczatkę. Dzięki pomocy Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego z Irkucka, uzyskał 3 letni kontrakt rządowy i możliwość wykonywania zawodu lekarza na wschodnich krańcach imperium rosyjskiego.
Na Kamczatce pracował i prowadził interdyscyplinarne badania przede wszystkim wśród Itelmenów (zwanych wówczas Kamczadalami), Koriaków oraz Ewenów (zwanych Łomutami). Stamtąd też wyprawiał się na Wyspę Beringa w archipelagu Wysp Komandorskich zamieszkiwaną przez Aleutów. Latem 1883 roku Dybowski zakończył swoją misję wśród mieszkańców Kamczatki i Wysp Komandorskich. Po w sumie 16 latach (wliczając okres zesłania) powrócił do ojczyzny, przywożąc bezcenną kolekcję etnograficzna i przyrodniczą. Już w roku 1884 uzyskał tytuł profesora i kierownika katedry zoologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Z miastem tym pozostał związany przez następne 22 lata. W okresie międzywojennym, prof. Benedykt Dybowski został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, a w roku 1928 powołany został do Akademii Nauk ZSRR.