Polskie poznawanie świata

O badaniach

O badaniach

 

Czas badań: lata 1892-1908

Powód wyjazdu:
Do wschodniej Syberii wyjechał J. Talko-Hryncewicz dobrowolnie. Trudności finansowe nie pozwoliły mu jednak poświęcić się w zupełności nauce. Aby móc prowadzić prace badawcze i gromadzić materiały do pracy naukowej, postanowił wyjechać w charakterze lekarza rządowego.

Choć Hryncewicz miał propozycję wyjazdu do Ameryki, do Chicago, by objąć tam posadę lekarza, lecz jak się wyraził: życie amerykańskie nawpół geszefciarskie nie odpowiadało memu usposobieniu, tem więcej, że wyjazd do Ameryki był równoznaczący z zerwaniem z Europą, i co gorzej z krajem. (JTH, 198). Wybrał więc Syberię, a słowa wieloletniego zesłańca, a następnie urzędnika Aleksandra Despoty-Zenowicza, polecającego mu Troickosawsk-Kiachtę jako najbardziej odpowiednie miejsce do badań antropologicznych były bardzo zachęcające. Według Zenowicza był to najciekawszy punkt spostrzeżeń dla antropologa: „znajdziesz tam różne narody Azji Wschodniej; na miejscu są Burjaci, Mongołowie, Chińczycy z różnych prowincyj, niedaleko Tunguzi, od czasu do czasu przybywają Tybetańczycy i Mandżurowie – mówił. (JTH, 214).

Ucieszyła mnie niezmiernie wiadomość, ze trafię do wymarzonego środowiska dla moich badań - posada okręgowego lekarza ułatwiałaby znacznie dzięki rozjazdom badania – pisał we wspomnieniach. (JTH, 214)

Zakres badań:
Julian Talko-Hryncewicz prowadził szerokie badania antropologiczno-archeologiczne oraz etnograficzne w Kraju Zabajkalskim oraz w Mongolii. Obiektem jego badań były czaszki oraz inne szczątki kostne, a także materiały antropologiczne i etnologiczne związane z Buriatami, grupami tunguskimi, a także Mongoło-Chałchasami, Chińczykami, Badania pomiarowe Wielkorosjanami i starowiercami. Prowadził szczegółowe pomiary i opisy materiału wykopaliskowego kostnego i charakterystyki budowy osobników, jak również pomiary wśród żyjących. Efekty swoich badań publikował w wydawnictwach miejscowego oddziału Towarzystwa Geograficznego, a streszczenia w licznych późniejszych wydawnictwach, m. in. krakowskiej Akademii Umiejętności.

Pozyskane zbiory:
Jego zasługi w pozyskiwaniu zbiorów są olbrzymie. W swoich wspomnieniach podaje dokładne ich liczby. Zbiory archeologiczne, pochodzące głównie z Syberii, które podarował krakowskiej uczelni zawierają ogółem 1047 przedmiotów, w tym 220 czaszek i dużą liczbę fotografii.

Zbiory etnograficzne, które pozyskał w terenie, związane są z buddyzmem tybetańskim; przekazał je Polskiej Akademii Umiejętności, skąd w 1921 roku trafiły do Muzeum Etnograficznego w Krakowie, którego był współtwórcą. Wśród zgromadzonej przez niego kolekcji składającej się z ponad stu eksponatów znajdują się liczne przedmioty kultowe służące wiernym podczas wykonywania praktyk religijnych: figurki wotywne, relikwiarze, naczynia ofiarne, a także instrumenty muzyczne biorące udział we wszystkich ceremoniach i uroczystościach.

Należy podkreślić, że w zbiorach Muzeum znajduje się także bezcenna „apteczka tybetańska” z przełomu XIX i XX w. (jedna z niewielu w świecie tak kompletnych pochodzących z tego okresu) z dwoma rękopisami medycznymi i ponad 300 lekami, które Julian Talko-Hryncewicz pozyskał od zesłańca Witołda Światopełk-Mirskiego. 

Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.