Biogram

Michał Piotr Boym (ur. w 1612 lub 1614 we Lwowie, zm. 22 sierpnia 1659 w Kunagsi) – wybitny polski podróżnik, orientalista, jezuita, misjonarz w Chinach, przyrodnik, kartograf.

Urodził się w rodzinie przybyłej z Węgier wraz ze Stefanem Batorym i osiadłej we Lwowie. Michał Boym wstąpił w 1631 roku do zakonu jezuitów w Krakowie. Przez pierwsze 10 lat przebywał w różnych zakonach w Polsce przygotowując się do pracy misyjnej na Dalekim Wschodzie. Po wyświęceniu na kapłana, Boym poprzez Rzym, gdzie uzyskał błogosławieństwo papieża Urbana VIII, dotarł w 1643 roku do Lizbony. Stąd odpłynął wraz z kilkoma księżmi i klerykami do Makau. Początkowo ucząc się jednocześnie języka chińskiego, wykładał w kolegium jezuickim w Makau.

Później prowadził pracę misyjną na wyspie Hajnan, gdzie opracował swoje głośne dzieło „Atlas Chin”. Następnie udał się do Tonkinu, a w roku 1649 został wysłany na dwór cesarza Yongli, władcy z Południowej dynastii Ming. Tam zaskarbił sobie jego zaufanie i stał się jego posłem w misji do Europy, do której powrócił w 1652 roku wraz z listami do papieża i władców europejskich z prośbami o wsparcie podupadającej dynastii.

Boym odbył wówczas imponującą podróż wpierw docierając do Goa w Indiach, skąd udał się przez cały subkontynent do Persji, Mezopotamii i Turcji aż trafił do Wenecji. Czteroletni pobyt w Europie spędził na intensywnej pracy naukowej i kontaktach z wybitnymi geografami, jak A. Kircherem i J. Riccolim. Napisał m.in. geografię Chin „Brevis Sinarum Imperii Descriptio” oraz pierwszy europejski opis flory Chin „Flora Sinesis”.

W 1656 roku wyruszył z powrotem do Chin. Podróż była nie mniej skomplikowana i trudna niż ta do Europy. Ponownie trafił do Indii, później Birmy, Syjamu (Tajlandia), Tonkinu, gdzie ciężko zachorował. 1659 roku wyruszył do cesarza Yongli w prowincji Kuangsi, jednak po dotarciu na miejsce wkrótce zmarł. Został pochowany w nieznanym miejscu.

Michał Boym pozostawił po sobie bezcenny dorobek naukowy, choć niestety część jego dzieł zaginęła. Pisał prace nie tylko z zakresu geografii i przyrody ale także o Konfucjuszu, matematyce oraz astrologii chińskiej. Napisał również dzieło „Specimen medicinae Sinicae”, w którym opisuje chińską medycynę i akupunkturę. Opisywał także swoje niezwykłe podróże.