8.8 SZTYLET - kris

pochodzenie: Cirebon lub Tegal, Jawa, Republika Indonezji

datacja: II poł. XIX w (przed 1896 r.)

wymiary: długość całkowita 49 cm

surowiec: metal, drewno

Kris prosty w pochwie drewnianej. Nakładka głowni „ganja” bez ząbkowań, pojedynczy rowek poniżej zgrubienia „gandik”. „Pamor” w formie prostych linii, mało wyrazisty. Rękojeść drewniana rzeźbiona, „wrangka” pochwy w kształcie lotosu.

Charakterystyczną  techniką zdobienia głowni jest tzw. technika pamor, polegająca na łączeniu dwu gatunków żelaza, z których jeden, zawiera sporą domieszkę niklu. Oba gatunki żelaza były następnie przekładane, skuwane oraz kilkakrotnie skręcane, rozżarzane i ponownie skuwane. Po wykuciu i ostudzeniu ostrze trawione było arszenikiem lub kwasem octowym, który, wytrawiając nikiel zawarty w żelazie, ukazywał dekoracyjny motyw, wymagający od wykonawcy doskonałych umiejętności. Rękojeść pod wpływem obróbki stawała się swoistym dziełem sztuki, wykonana często z kosztownych materiałów jak kość słoniowa, metale szlachetne lub drewno, dodatkowo zdobionych kunsztownymi ornamentami.

Eksponat został pozyskany w terenie przez Mariana Raciborskiego w czasie jego pobytu na Jawie pod koniec XIX w.

Eksponat wypożyczony z Muzeum Etnograficznego w Krakowie (18 816/MEK ).

 

Źródła:

Dokumentacja Muzeum Etnograficznego w Krakowie opracowana przez Eleonorę Tenerowicz.

 

Opracowali: Anita Czerner-Lebedew, Lucjan Buchalik.

Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.