Ekspert Centrum Studiów Polska-Azja, wykładowca historii Indii w Collegium Civitas. Autor tekstów naukowych i publicystycznych na temat współczesnej historii, polityki i społeczeństwa Indii i Pakistanu. Komentator bieżących wydarzeń w Indiach.
Wszelkie przedsięwzięcia poznawcze nie miałyby racji bytu bez mapy. Historia wędrówek człowieka, to historia zapisana na wiele różnych sposobów. Bez względu na miejsce i czas, człowiek próbował opisać znany mu świat, zaznaczając znane mu miejsca i obszary wyimaginowane - podpowiadane przez podróżnicze opowieści i wyobraźnię. Stanowisko prezentuje krótką historię mapy - zapisu wiedzy o otaczającym świecie - z uwzględnieniem chronologii, okresu historycznego, wreszcie obszaru geograficznego.
Azja jest kontynentem, w poznanie którego Polacy mieli największy wkład. W XVI wieku popularna była opinia, że "Portugalczycy objawili Europie Indie i Afrykę, zaś Polacy objawili jej wschód Europy i Azję". Był to efekt wielowiekowych kontaktów z tymi terenami. Przebywali tam misjonarze, jeńcy wojenni, posłowie, a po utracie niepodległości uczestnicy upadłych powstań i wykrytych spisków.
Na tych najbardziej oddalonych częściach globu również swój ślad zostawili polscy naukowcy. W Australii niewątpliwie najbardziej znany jest Paweł Edmund Strzelecki. Wystawa zwraca jednak uwagę na mało znaną postać lekarza Maksymiliana Łukowicza, który pod koniec XIX wieku przebywał na tym terenie i prowadził obserwacje etnologiczne. Szczęśliwym trafem jego kolekcja dotrwała do naszych czasów.
W trzech przedziałach pociągu kolei transsyberyjskiej znajdują się multimedia edukacyjne. Każdy przedział ma swój motyw przewodni - w pierwszym prezentowane są bajki i baśnie świata, w drugim -fauna i flora pięciu kontynentów, a w trzecim sylwetki najpopularniejszych podróżników.
Mimo że Polonia w Ameryce Północnej jest bardzo liczna, trudno byłoby wskazać jakiś wkład Polaków w naukowe poznanie tego kontynentu. Związane jest to z charakterem tegoż wychodźstwa.
Wystawa pokazuje polskich badaczy oraz charakterystyczny teren, kulturę, w której pracowali. W gablocie muzealnej nie można przedstawić złożoności kultury jakiegokolwiek ludu, dlatego pokazywany jest tylko jej fragment.
W jaki sposób Polacy poznawali świat? Jakich odkryć dokonali? Jakie były szlaki ich wędrówek? Odpowiedzi na te pytania i szereg innych, związanych z poznawaniem świata, daje stanowisko "Świat to za mało".