Polskie poznawanie świata

Biogram

Biogram

Bronisław Malinowski urodził się 7 kwietnia 1884 roku w Krakowie w rodzinie inteligenckiej. Jego ojciec, Lucjan, był etnografem, profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Matka, Józefa z Łąckich. Bronisław studiował fizykę, matematykę i chemię, później jednak jego zainteresowania ukierunkowały się na antropologię i etnografię.

Momentem przełomowym, który ukierunkował jego dalszą karierę, była lektura pracy angielskiego etnologa Jamesa Frazera „Złota Gałąź” (1904-1905).

W 1910 roku wyjechał do Anglii i podjął studia w London School of Economics and Political Science. W tym samym roku został też członkiem Królewskiego Instytutu Antropologicznego. Pierwsze jego prace, mimo charakteru teoretycznego zyskały duże uznanie w środowisku naukowym. Dzięki temu doszło do przełomu w jego karierze badawczej – w 1913 roku został zaproszony do wzięcia udziału w wyprawie na Pacyfik Brytyjskiego Towarzystwa Popierania Nauki. Wiosną 1914 roku dotarł do Australii na Kongres British Association for the Advancement of Science. Mimo, iż był formalnie obywatelem austriackim, dzięki rekomendacjom brytyjskich antropologów, otrzymał możliwość wyjazdu do Nowej Gwinei, gdzie przeprowadzał swoje pierwsze badania terenowe wśród rdzennych plemion. Później, z przerwami, przez ponad 2 lata przebywał na archipelagu Wysp Trobrianda. Tam szczególnie zainteresował go obrzęd zwany kula – polegający na rodzaju wymiany kosztowności pomiędzy plemionami, jednak nie o charakterze handlowym a rytualnym.

W 1918 roku Malinowski powrócił do Melbourne i ożenił się z Elsie Rosalin Masson. Ze związku tego miał trzy córki: Józefę, Wandę i Helenę. W tym samym roku umiera jego matka.

Po powrocie do Anglii, opracował swe materiały naukowe z Trobriandów i w 1922 roku wydał dzieło „Argonauci Zachodniego Pacyfiku” – pracę, która przyniosła mu światową sławę i uznanie samego Jamesa Frazera, który napisał do niej przedmowę. Kolejną jego monumentalną publikacją było „Życie seksualne dzikich” (1929), również pokłosie badań na Wyspach Trobrianda.

Malinowskiego szczególnie ceni się za zupełnie nowatorskie podejście do badań terenowych polegających na integracji z życiem tubylców. Pomagały mu w tym wyjątkowe zdolności językowe. W ciągu kilku miesięcy był w stanie opanować miejscowe dialekty, tym samym nie potrzebował pomocy tłumaczy.

W kolejnych latach, Malinowski stał się rozpoznawalnym i cenionym uczonym, często zapraszanym na przeróżne kongresy i sympozja naukowe. Swoje zainteresowania skierował także na kontynent afrykański. Został kierownikiem Instytutu Kultur i Języków Afryki w Londynie, brał też udział w badaniach terenowych w Tanganice, Kenii, Rodezji i Swazilandzie. W 1936 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Harvarda. Przez wszystkie te lata współpracował z wieloma czasopismami naukowymi, także polskimi, publikując prace będące wynikiem jego badań. Od 1930 roku był członkiem korespondentem, a od 1938 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Umiejętności.

W 1938 roku Malinowski wyjechał do USA, aby wykładać antropologię na Uniwersytecie Yale a także prowadzić badania wśród meksykańskich Indian. Uczestniczył też w pracach Polskiego Instytutu Nauki i Sztuki w Nowym Jorku.

Bronisław Malinowski zawsze odczuwał głębokie przywiązanie do Ojczyzny, mimo że większość życia spędził poza jej granicami. Jego wspomnienia i listy świadczą o tym, że był przekonany, iż służy przede wszystkim polskiej nauce. Był głęboko przybity napaścią hitlerowską na Polskę. Zmarł nagle 16 maja 1942 roku w amerykańskim New Haven pozostawiając po sobie ogromny dorobek naukowy do dziś cytowany jako klasyka antropologii i etnografii.

Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.