Obiekty

Pobyt Jana Kubarego na wyspach Oceanii przyczynił się znacznie do poznania tamtejszej flory i fauny. Od pierwszej wizyty na Samoa rozpoczął obserwacje ornitologiczne. Dokonał obserwacji 34 gatunków ptaków z czego 16 o charakterze endemicznym.

Jeden z nich został po raz pierwszy rozpoznany przez Kubarego i nazwany Pareudiastes pacificus (przekazany później do warszawskiego Muzeum Zoologicznego). Spośród okazów ptaków, które dotarły do muzeów europejskich, uczeni wyodrębnili te, które zostały odkryte przez Kubarego: Zosterops ponapensis, Volcocivora insperata, Ehipidura kubaryi, Aplonis pelzelni, Myiagra pluto. Na wyspie Yap zidentyfikował 22 gatunki ptaków, m.in. Ardea sinesis i Actitis incanus. Tymczasem na Palau zebrał 57 okazów. Z podróży do Nowej Zelandii Kubary przywozi ptaka „kiwi”, który później zostaje przekazny dla warszawskiego Muzeum Zoologicznego.

Ornitologią zajmował również po przenosinach na Nową Gwineę, która jest szczególnie bogata w gatunki ptaków. Poza okazami ptaków, Kubary zbierał także muszle, korale, motyle, ryby oraz rośliny. Jak wspominała córka, w swoim domu stworzył on całe muzeum ornitologiczne i entomologiczne. Jego badania z tego zakresu były zawarte w publikacjach w europejskich czasopismach przyrodniczych a eksponaty z Pacyfiku trafiły do wielu muzeów na całym świecie.

Niepowetowaną stratą był fakt, że podczas podróży powrotnej do Europy odkładnie 19 września 1874 – w celu przedłużenia kontraktu ze swym pracodawcą J.C. Godeffroy’em – statek, którym płynął uległ katastrofie a 100 skrzyń Kubarego z eksponatami zebranymi na wyspach Oceanii zaginęło. Mimo to, dzięki ogromnemu nakładowi pracy udało mu się tę kolekcję odbudować po powrocie na Pacyfik.

Kolekcja fotografii nabyta przez fotografa warszawskiego Miecznikowskiego.