5B.12 NACZYNIE

pochodzenie: grupa etniczna Szipibo, dorzecze Rio Calleria, Loreto, państwo - Republika Peru;

datacja:  1970 r.

wymiary: 14 x 18,5 cm;

surowiec: glina

Naczynie baniaste, cienkościenne, wymodelowane z beżowej gliny (pierścieniowa technika lepienia), polewane, malowane glinkami i werniksowane żywicą. Naczynie służy do przechowywania potraw sypkich oraz płynów.

Shipibo, podobnie jak Jívaro, Machiguenga czy Piro zamieszkują areał Montanii – wschodnie stoki Andów i lasy leżące u ich podnóża. Montania to lekko pofalowana kraina, gdzie pojawiają się pasma łagodnych wzgórz, a rzeki płyną szybkim nurtem. Ludy tego areału posiadają dobrze rozwinięte tkactwo oraz malowaną ceramikę. Indianie Shipibo nie wytwarzają produktów na zapas. Robią je tylko wtedy, kiedy pojawia się na nie zapotrzebowanie. Każda kobieta i każdy mężczyzna, potrafią wykonać wszystkie potrzebne mu przedmioty własnoręcznie. Indianie Shipibo znani są w całej Ameryce Łacińskiej, ze swojej cienkościennej ceramiki, delikatnej i bardzo nietrwałej, jednakże o wysokim poziomie technicznym i artystycznym.

Eksponat pozyskany w miasteczku Leticia (stolica departamentu Amazonas w Kolumbii) przez Borysa Malkina.

 

Wypożyczono z Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie (PME 20 889).

 

Źródła:

Karta katalogu naukowego PME – Teresa Walendziak.

Kowalska-Lewicka Anna, Shipibo, Wrocław: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, 1969.

Kairski Mariusz, Od izolacji do rozpadu – tubylcze ludy Amazonii, w: Ameryka Indiańska. Spotkanie dwóch światów. Katalog wystawy, Poznań: Muzeum Narodowe w Poznaniu, 1992.

 

Opracowała: Anita Czerner-Lebedew.

Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.