Wybierz temat
Polskie poznawanie Azji
- Badacze
- Współczesne badania Azji
Opracowanie
Opracowanie stanowiska:
Tomasz Madej (Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie)
Dokumentacja fotograficzna:archiwa prywatne autorów
- Eksponaty
Opracowanie stanowiska:
Tomasz Madej (Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie)
Dokumentacja fotograficzna:
archiwa prywatne autorów
Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.
Znajdujesz się teraz tutaj
Wszelkie przedsięwzięcia poznawcze nie miałyby racji bytu bez mapy. Historia wędrówek człowieka, to historia zapisana na wiele różnych sposobów. Bez względu na miejsce i czas, człowiek próbował opisać znany mu świat, zaznaczając znane mu miejsca i obszary wyimaginowane - podpowiadane przez podróżnicze opowieści i wyobraźnię. Stanowisko prezentuje krótką historię mapy - zapisu wiedzy o otaczającym świecie - z uwzględnieniem chronologii, okresu historycznego, wreszcie obszaru geograficznego.
Azja jest kontynentem, w poznanie którego Polacy mieli największy wkład. W XVI wieku popularna była opinia, że "Portugalczycy objawili Europie Indie i Afrykę, zaś Polacy objawili jej wschód Europy i Azję". Był to efekt wielowiekowych kontaktów z tymi terenami. Przebywali tam misjonarze, jeńcy wojenni, posłowie, a po utracie niepodległości uczestnicy upadłych powstań i wykrytych spisków.
Na tych najbardziej oddalonych częściach globu również swój ślad zostawili polscy naukowcy. W Australii niewątpliwie najbardziej znany jest Paweł Edmund Strzelecki. Wystawa zwraca jednak uwagę na mało znaną postać lekarza Maksymiliana Łukowicza, który pod koniec XIX wieku przebywał na tym terenie i prowadził obserwacje etnologiczne. Szczęśliwym trafem jego kolekcja dotrwała do naszych czasów.
W trzech przedziałach pociągu kolei transsyberyjskiej znajdują się multimedia edukacyjne. Każdy przedział ma swój motyw przewodni - w pierwszym prezentowane są bajki i baśnie świata, w drugim -fauna i flora pięciu kontynentów, a w trzecim sylwetki najpopularniejszych podróżników.
Mimo że Polonia w Ameryce Północnej jest bardzo liczna, trudno byłoby wskazać jakiś wkład Polaków w naukowe poznanie tego kontynentu. Związane jest to z charakterem tegoż wychodźstwa.
Wystawa pokazuje polskich badaczy oraz charakterystyczny teren, kulturę, w której pracowali. W gablocie muzealnej nie można przedstawić złożoności kultury jakiegokolwiek ludu, dlatego pokazywany jest tylko jej fragment.
W jaki sposób Polacy poznawali świat? Jakich odkryć dokonali? Jakie były szlaki ich wędrówek? Odpowiedzi na te pytania i szereg innych, związanych z poznawaniem świata, daje stanowisko "Świat to za mało".